Złożoność i powszechność występowania łysienia typu męskiego (AGA) i jego wpływ na jakość życia osób nim dotkniętych, bezpośrednio przekłada się na wielość i różnorodność metod jego leczenia, m.in. mikronakłuwania oraz karboksyterapii.
MIKRONAKŁUWANIE
Mikronakłuwanie działa poprzez uwalnianie czynników wzrostu i komórek macierzystych związanych z brodawką skórną, aktywowanie mechanizmów regeneracji rany z tworzeniem kolagenu wtórnie do fizycznych drobnych ran z igieł oraz tworzeniem kanałów w celu zwiększenia miejscowej penetracji opcjonalnie stosowanych preparatów. Badania wykazały, że mikronakłuwanie wydaje się być bezpieczną i skuteczną terapią uzupełniającą i może zwiększyć penetrację terapii miejscowych. Po raz pierwszy zauważono to u 100 pacjentów płci męskiej z łagodną do umiarkowanej AGA. Przeprowadzono badania, które przyniosły obiecujące wyniki dotyczące zwiększonej gęstości i grubości włosów. Dhurat i Parajuli opisali serię przypadków u pacjentów, którzy słabo odpowiadali na konwencjonalne terapie i uzyskali znaczną poprawę po zastosowaniu mikronakłuwania. Jha et al. donosili również o lepszych wynikach klinicznych obserwowanych u pacjentów z PRP, mikronakłuwaniem i miejscowym podaniem popularnego leku w porównaniu z pacjentami stosującymi monoterapię. Istnieją dowody, że mikronakłuwanie poprzedzające PRP zwiększa skuteczność PRP, ponieważ punktowe krwawienie wywołane mikronakłuwaniem umożliwia bardziej równomierne wchłanianie PRP. Brak jest standaryzacji w tej metodzie leczenia. Jedyne badanie dotyczące optymalnej głębokości igły zostało przeprowadzone przez Faghihi et al. który zasugerował, że 0,6 mm jest lepszym wyborem niż 1,2 mm. Częstymi skutkami ubocznymi mikroigłowania są ból, siniaki i zapalenie mieszków włosowych.
KARBOKSYTERAPIA
Karboksyterapia jest zabiegiem niechirurgicznym, który polega na niewielkich wstrzyknięciach dwutlenku węgla pod powierzchnię skóry. Zabieg stymuluje wzrost włosów poprawiając krążenie, dotlenienie i dostarczanie składników odżywczych do skóry głowy i może być łączony z innymi zabiegami. Zastosowanie karboksyterapii w przypadku AGA jest nową opcją terapeutyczną.
Pacjenci z grupy IIA wykazali znaczną poprawę kliniczną i dermoskopową po karboksyterapii ze znacznym wzrostem gęstości włosów mierzonej dermoskopią cyfrową.
Jedno z badań przeprowadzono na 80 pacjentach z łysieniem androgenowym i plackowatym podzielonych na dwie grupy; I obejmowała 40 pacjentów z łysieniem plackowatym AA (grupa IA otrzymywała karboksyterapię, a kontrolna grupa IB otrzymywała placebo), a grupa II obejmowała 40 pacjentów z AGA (grupa IIA otrzymywała karboksyterapię, a kontrolna grupa IIB otrzymywała placebo) i kontrolowana była co miesiąc przez 3 miesiące. Oceniano ich klinicznie (ocena Severity of Alopecia Tool (SALT) w grupie I oraz skala Sinclaira i Norwooda-Hamiltona w grupie II, za pomocą dermoskopii i dermoskopii cyfrowej na każdej wizycie. Pacjenci z grupy IA wykazali istotną kliniczną poprawę wyniku SALT i poprawę dermoskopową po karboksyterapii i pod koniec okresu obserwacji ze znaczną redukcją włosów dystroficznych, czarnych i żółtych plamek oraz zwężających się włosów, co zbiegło się w czasie z istotnym pojawieniem się odrastających włosów. Pacjenci z grupy IIA wykazali znaczną poprawę kliniczną i dermoskopową po karboksyterapii ze znacznym wzrostem gęstości włosów mierzonej dermoskopią cyfrową. Co prawda obserwowano regresję tych wyników w okresie obserwacji, ale stan włosów był wciąż znacznie lepszy niż przed leczeniem. Wystąpiła statystycznie istotna poprawa wyniku klinicznego, ogólnych ocen, wyników dermatoskopii i dermatoskopii cyfrowej w obu grupach IA i IIA otrzymujących karboksyterapię w porównaniu z grupą IB i grupą IIB otrzymującą odpowiednio wstrzyknięcia placebo. Karboksyterapia wydaje się być obiecującą opcją terapeutyczną w przypadku niejednolitego AA i może być pomocna jako terapia uzupełniająca AGA, ale wymaganych jest więcej niż 6 sesji i zaleca się stosowanie adiuwantów w celu utrzymania wyników.
